Kunstmatige intelligentie (KI) is een verzameling technieken die gebruikt worden om computers de vaardigheden van menselijke intelligentie mogelijk te maken. Het is een breed onderwerp dat de volgende punten omvat: machine learning, neurale netwerken, algoritmische oplossingen, natural language processing, kennissysteem, computer vision, computer audit en robotics. KI is het onderwerp van veel onderzoek in de technologie, wetenschap en industrie.
Kunstmatige intelligentie maakt gebruik van verschillende technieken zoals gedragsmodelleren, kunstmatig neuronnet, diepteleer, ontologies en regressie. Deze technieken stellen computers in staat om mentale taken te begrijpen, te herkennen en te voorspellen. Al deze technieken stellen computers in staat om patronen te leren van data, gedrag te voorspellen, problemen op te lossen en processen te verbeteren. KI wordt ook gebruikt voor machine learning, waarbij computers gegevens gebruiken om complexe processen te bestuderen en te generaliseren.
Kunstmatige intelligentie maakt het mogelijk dat computers gedrag vertonen dat vergelijkbaar is met dat van menselijke intelligentie. Dit maakt het mogelijk om processen te automatiseren, taakvoltooiing te verfijnen en betere beslissingen te nemen bij het oplossen van complexe problemen. KI stelt ook computerprogramma’s in staat om zichzelf aan te passen aan veranderende omgevingsomstandigheden.
Hoewel KI veel voordelen heeft, zijn er ook bepaalde nadelen. Ten eerste, omdat KI gebaseerd is op data die verzameld wordt, is de kwaliteit van de resultaten afhankelijk van de kwaliteit en betrouwbaarheid van de data. Daarnaast is het oplossen van de technische problemen die nodig zijn om te bouwen aan een KI-systeem duur. Ten slotte is er ook een bepaalde ethische overweging bij KI, omdat dit systemen kunnen leiden tot onbedoelde gevolgen.
